Placówka w formie książkowej ukazała się w 1886 r. Głównym wątkiem w powieści jest sytuacja mieszkańców wsi w zaborze pruskim w II połowie XIX w. Pisarz w swym utworze realistycznie przedstawił życie polskiego chłopstwa, w tym głównego bohatera, Józefa Ślimaka, z całym bagażem jego wad, takich jak: konserwatyzm, ciemnota, zacofanie, upór, zapalczywość, bierność lenistwo. Poznajemy sytuację, jaka panowała w Polsce po uwłaszczeniu. Główny bohater utworu uosabia najważniejsze cechy ówczesnego chłopa - nie potrafi samodzielnie podejmować decyzji, brak mu wiedzy i wykształcenia, boi się wszystkie go, co jest nowe, a ziemia jest dla niego świętością. Prus w doskonały sposób przedstawił wizerunek chłopa z końca XIX w., a dzieło jest jednym z najlepszych przykładów powieści realistycznej i naturalistycznej.

Bolesław Prus (1847-1912) - właśc. Aleksander Głowacki, pisarz, felietonista, działacz polityczny; szyb ko stracił rodziców, a jego wychowaniem zajęła się babcia. Jego plany naukowe musiały ustąpić pracy zarobkowej, ale pomimo wielu zajęć wciąż znajdował czas na samodzielną naukę. Zaczął pisać felietony i artykuły do prasy, a później nowele, opowiadania powieści. Napisał m.in. nowele opowiadania: Pałac i rudera (1875 r.), Grzechy dzieciństwa (1883 r.), Na wakacjach (1884 r.), a także powieści: Lalka (1890 r.), Emancypantki (1890 r.), Faraon (1897 r.).