Księstwo zachodniopomorskie, powstałe stosunkowo późno w strefie aktywnych wpływów politycznych Niemiec, Danii i Polski, z trudem utrzymywało swoją suwerenność, popadając w okresowe stany różnego rodzaju zależności od potężnych sąsiadów, aby ostatecznie stać się jednym z księstw Rzeszy Niemieckiej. Mimo tego, a może też dzięki temu, stanowi niezwykle ciekawy przedmiot badań dotyczących mechanizmów przekształcania się struktur społecznych dawnego barbaricum i włączania ich w krąg europejskiej cywilizacji średniowiecza. O wyjątkowości tego przypadku decydują zarówno późne ramy chronologiczne formowania się władzy o charakterze monarchicznym, jak też poniekąd z nimi związany fakt, że jeden z końcowych etapów budowy władztwa książąt zachodniopomorskich znajduje stosunkowo dobre odzwierciedlenie w źródłach narracyjnych z epoki. Trudno przecenić bowiem w tym zakresie znaczenie napisanych niewiele tylko później żywotów biskupa Ottona z Bambergu (Ebo; Herbord; VP). Zawierają one bezcenne przekazy o różnych aspektach funkcjonowania księstwa Warcisława I, stanowiące zestaw informacji źródłowych znacznie bogatszy od tych, jakimi dysponujemy na przykład dla innych państw krystalizujących się w naszej części Europy w X stuleciu.

Powyższa ocena nie stoi w żadnej sprzeczności z inną, wyartykułowaną najpełniej nie tak dawno przez jednego z badaczy dziejów średniowiecznego Pomorza, zgodnie z którą początki państwowości pomorskiej są „mroczne” (Rymar 2005, 31). Oznacza to, że ciągle niewiele o nich możemy powiedzieć, a znaczna część domysłów na ten temat ma charakter mniej lub bardziej uprawnionych spekulacji. W przeciwieństwie bowiem do relatywnie obszernego zbioru informacji, którymi dysponujemy dla czasów począwszy od misji Ottonowych, dla okresu starszego, zwłaszcza zaś dla XI stulecia, zasób przekazów źródłowych jaki mamy do dyspozycji jest bardzo skromny, zarówno pod względem ilościowym, jak i zawartych w nich treści.

(fragment Wstępu)