Św. Maksymilian znany jest jako męczennik, działacz, misjonarz, duszpasterz i ojciec duchowny dla swoich braci oraz dla tysięcy odbiorców wydawanych przez niego czasopism. Jednak, jak słusznie zauważył francuski teolog, dominikanin, o. Henri-Marie Manteau-Bonamy, o. Kolbe posiadał głęboką kulturę teologiczną. Analiza spuścizny literackiej św. Maksymiliana pozwala widzieć w nim nie tylko teologa, ale wręcz nieprzeciętnego teologa, u którego intelektualne poznawanie tajemnic wiary i osobiste ich zgłębianie oraz wyjaśnianie ich innym, było połączone z pięknem ich przeżywania. Ofiara życia św. Maksymiliana była konsekwencją podarowanej mu przez Boga miłości. Miłości, którą poznał, którą zrozumiał i na którą odpowiedział.

Książka Piotra Bielenina ma na celu przedstawienie osoby Jezusa Chrystusa w dorobku pisarskim św. Maksymiliana, ale także zbadanie, w czym obraz ten jest specyficzny oraz udowodnienie, że w kontekście całości Pism i poglądów o. Kolbego, jest on odpowiednio wyeksponowany, zwłaszcza w odniesieniu do tego, co napisał o Maryi. Jak ukazuje Autor, nie chodzi tutaj o chrystologię czysto spekulatywną, a raczej o spekulatywno-mistyczną. Twierdzenia św. Maksymiliana mają więc pewien ciężar teologiczny, ponieważ są wynikiem refleksji teologicznej, posiadają jednak przede wszystkim wartość mistyczną, ponieważ są owocem jego intensywnego życia wiary i intuicji duchowych. Lektura książki jest okazją do spojrzenia na Chrystusa z perspektywy św. Maksymiliana, skorzystania z jego doświadczenia w osobistej wędrówce do Boga oraz nauczenia się odpowiadania miłością na miłość.