Recenzowana praca jest bardzo dojrzałym studium badawczym uwzględniającym wszystkie elementy algorytmu metodologicznego. Zasadniczym celem eksploracji empirycznej było dokonanie analizy autopercepcji bezpośrednich oddziaływań wychowawczych społecznych kuratorów w pracy z dozorowanymi zróżnicowanymi cechami asocjalności i stopniem uzależnienia od alkoholu. W zaprojektowanych badaniach poddano weryfikacji preferowany styl, sposoby i formy oddziaływań wychowawczych społecznych kuratorów w pracy z dozorowanymi z problemem alkoholowym i oceniono trafność, trwałość, skuteczność i efektywność tejże strategii prakseologicznym wzorcem służby kuratorskiej. Dodatkowymi celami poznawczymi była próba oceny merytorycznego przygotowania społecznych kuratorów do diagnozowania i rozpoznawania cech asocjalności i symptomów uzależnienia od alkoholu u osób dozorowanych. Ponadto starano się ustalić w oparciu o zasoby i potencjały osobiste kuratorów stopień skuteczności i zasadności interwencji wychowawczych rzeczywiście zmieniających normatywność zachowania skazanych. Eksploracja badawcza Autorów opracowania ma duże znaczenie dla praktyki aparatu kuratorskiego. gdyż dostarczyła rozbudowanego materiału diagnostycznego dla programowania otwartej i poszukującej oferty resocjalizacyjnej wobec osób naruszających ład społeczny.