Jerzy S. Sito (1934–2011) – poeta i dramaturg, eseista, tłumacz. Jako poeta tworzył w nurcie klasycyzującym, jako tłumacz poezji, antologista i eseista zajmował się metafizyczną poezją angielską XVII w., niekiedy współczesną (W.H. Auden, T.S. Eliot). Przetłumaczył kilkanaście dramatów Szekspira, trzy sztuki Ch. Marlowe’a, Mord w katedrze Eliota. Opublikował dwa zbiory esejów o angielskiej poezji i dramacie, przede wszystkim szekspirowskim.

Jego sztuki są próbą wpisania w uniwersalne kwestie człowieczeństwa problemów dwudziestowiecznych, od totalitaryzmu i ludobójstwa, po bunty młodzieży studenckiej schyłku lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia (dylogia dramatyczna Pasja i potępienie doktora Fausta). Z kolei Słuchaj, Izraelu! jest przeniesieniem na scenę realiów okupacji w getcie warszawskim i teatralną metaforyzacją Zagłady na podstawie Dziennika Adama Czerniakowa. Polonez to wersja dramaturgii dziejowej – sceniczny obraz osób skupionych wokół rozbiorów Polski i wydarzeń rozgrywających się między wielką polityką a nikczemnością zdrady.

Włodzimierz Próchnicki – dr hab., prof. em. UJ, polonista, literaturoznawca. Autor książek i artykułów dotyczących epoki romantyzmu i literatury XX w., m.in.: Romantyczne światy. Czas i przestrzeń w dramatach Słowackiego (1992), „Fantazy” na progu nowoczesności (2013), Sny nocy letniej (2012), Niemieckie tropy w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza (2012), Pozycja narratora w „Panu Tadeuszu” (2021), Co się zdarzyło w „Klubie haszyszystów”? (2002), Człowiek i dialog. „Na wysokiej połoninie” Stanisława Vincenza (1994), Dialog i mit. Klucze do Vincenza (2015), Emil Zegadłowicz – punkty widzenia (2015), Tuwim i śmierć (2017), Juliusz Słowacki i Jan Matejko w historiograficznym ujęciu Kazimierza Wyki (2009), Narracja w „Historii literatury polskiej” Czesława Miłosza (2022), Rzeczywistości współczesnej humanistyki (2018).