„W okresie międzywojennym powstało niewiele szczegółowych monografii polskich formacji wojskowych, napisanych przez bezpośrednich uczestników wydarzeń – oficerów oddziałów, które powstały z chwilą odzyskania niepodległości przez państwo polskie i wsławiły się następnie w walkach o granice Rzeczypospolitej i w wojnie polsko-sowieckiej 1920 r. (...) Cieszyły się one dużym zainteresowaniem ówczesnych czytelników, a dzisiaj nieliczne ocalałe po wojennej pożodze egzemplarze są \"białymi krukami\" na antykwarycznym rynku. Część z tych publikacji doczekała się wznowień w III Rzeczypospolitej. Kiedy więc na jednym z internetowych portali aukcyjnych pojawił się maszynopis \"Historja 67. pułku piechoty (9. pułku Strzelców Wielkopolskich)\" autorstwa oficerów tego pułku od razu zaświtała mi myśl, aby go nabyć i opublikować w moim Wydawnictwie w celu zaprezentowania szerszemu gronu miłośników historii wojskowości tego okresu. \"Historja 67. pułku piechoty (9. pułku Strzelców Wielkopolskich)\" została napisana przez mjr. Jana Kleina, por. Stefana Koniecznego i ppor. rez. Tadeusza Pietrykowskiego, oficerów pułku, którzy w jego składzie przeszli cały szlak bojowy - od walk na Froncie Północnym w Powstaniu Wielkopolskim po służbę na linii demarkacyjnej na Suwalszczyźnie.(...) Maszynopis jest datowany na rok 1925, powstał krótko po zakończeniu walk o granice i niepodległość Rzeczypospolitej, tak więc upływający czas nie zatarł jeszcze szczegółów przebytych zdarzeń w pamięci opisujących je kronikarzy. Maszynopis składa się z trzech z części: część I - \"Organizacja pułku\" jest autorstwa por. Stefana Koniecznego, część II jest rozdzielona na dwa okresy czasowe: \"Działania wojenne 1918 i 1919 roku\" - autorstwa por. Stefana Koniecznego i \"Działania wojenne 1920 roku\" - autorem jest mjr Jan Klein, część III - \"Życie i tradycja pułku\" - autorstwa ppor. rez. Tadeusza Pietrykowskiego. Maszynopis zawiera ręcznie sporządzone na kalce technicznej mapki z prowadzonych przez pułk walk oraz schematy organizacyjne i wykazy strat osobowych. (...) Nie jest moją intencją przedstawienie pracy mjr. Kleina, por. Koniecznego i ppor. rez. Pietrykowskiego w sposób krytyczny, punktując i odnosząc się szczegółowo do ewentualnych nieścisłości lub pomyłek w opisie wydarzeń, popełnionych przez autorów maszynopisu. Pragnę przekazać Czytelnikom tę publikację jako materiał źródłowy, w formie takiej, jakiej ukazała się ona w 1925 r., a jej krytyczną ocenę pozostawić historykom wojskowości. (...)”

(Przemysław Dymek, fragmenty Przedmowy)