Technologie inteligencji obliczeniowej prowadzą do przełomu w sposobie oferowania oddziaływań terapeutycznych w rehabilitacji i fizjoterapii, w tym w ramach personalizowanej medycyny prewencyjnej ludzi zdrowych. Pandemia pokazała, że nowoczesna diagnostyka, leczenie, rehabilitacja i opieka nie są w pełni możliwe bez wsparcia nowoczesnych technologii, a w szczególności sztucznej inteligencji (ang. Artificial Intelligence – AI). Obszarami oddziaływania technologii AI w rehabilitacji i fizjoterapii są:

\n
• diagnostyka (sztucznointeligentna analiza chodu, ruchu kończyn górnych, jakości życia),
\n
• nowatorskie systemy motywowania pacjenta do ćwiczeń, w tym poprzez wykorzystanie rzeczywistości wirtualnej (VR) i rzeczywistości rozszerzonej (AR),
\n
• kreatywne łączenie oddziaływań terapeutycznych, optymalizacja oddziaływań,
\n
• monitorowanie realizacji ćwiczeń,
\n
• personalizowana ocena efektywności procesu terapeutycznego,
\n
• wykorzystanie egzoszkieletów i robotów rehabilitacyjnych,
\n
• boty jako narzędzia diagnostyczne i wspomagające terapię,
\n
• telerehabilitacja i rehabilitacja hybrydowa,
\n
• inteligentne środowiska terapeutyczne,
\n
• pomiar wpływu terapii na czynności codziennego życia i jakość życia,
\n
• modele obliczeniowe procesów terapeutycznych,
\n
• ocena klinicznej przydatności rozwiązań AI,
\n
• oprogramowanie medyczne wykorzystujące AI jako wyrób medyczny zgodnie\nz dyrektywą MDR oraz ISO 13485,
\n
• etyka sztucznej inteligencji z punku widzenia klinicysty.
\n

Monografia prezentuje zagadnienia o wysokim poziomie naukowym i istotnym znaczeniu kliniczny, a przez to ważne dla rozwoju nauki i wzrostu polskiej gospodarki poprzez poprawę zdrowia społeczeństwa, w tym:

\n
• poprawę profilaktyki u osób zdrowych w ramach medycyny prewencyjnej,
\n
• poprawę wczesnej diagnostyki zmian patologicznych,
\n
• zwiększenie skuteczności rehabilitacji,
\n
• zmniejszenie liczby osób czasowo lub trwale niepełnosprawnych,
\n
• dłuższe utrzymanie sprawności osób w podeszłym wieku.
\n