Wiosna 2020 roku uwięziła naszego ducha w kwarantannie, stawiając przed nim
wiele trudności, a nierzadko wręcz dramatycznych doświadczeń. W jesiennym
numerze chcemy przyjrzeć się bliżej koronakryzysowi i wyzwaniom, nie tylko w
sferze duchowej, jakie przed nami stawia.
Kasper Mariusz Kaproń OFM w artykule otwierającym numer
podkreśla rolę, jaką w czasach pandemii ma do odegrania teologia, między innymi
w szukaniu sensu tego, co obecnie przeżywamy.
Pytanie o sens ostatnich doświadczeń pojawia się też w artykule ks.
Andrzeja Draguły pt. Błogosławieństwo jak Hiobowe szczęście, który
rozważa, czy winniśmy wdzięczność koronawirusowi, a także w refleksji
Marii Miduch zatytułowanej Kara Boża czy lekcja do
odrobienia?.
Magdalena Kozak zastanawia się, czy pandemia, która
sprawiła, że zostaliśmy w domu, rzeczywiście odseparowała nas od drugiego
człowieka, i opisuje relacje z Innym w masce i ponad nią z perspektywy
filozofii Emmanuela Lvinasa.
W dwóch kolejnych artykułach Marek Blaza SJ i Łukasz
Sośniak SJ piszą o szoku wywołanym ograniczeniami związanymi z dostępem
do Najświętszego Sakramentu, próbując odpowiedzieć na pytanie: Co naszemu
życiu duchowemu może dać eucharystyczna abstynencja? To patologia czy ćwiczenie
duchowe? Te dwie refleksje uzupełnia ks. Krzysztof Porosło, zwracając uwagę na
potrzebę powrotu do postu, który pozwoliłby nam odczuć głód obecności
Pana.
Post i wstrzemięźliwość to także ograniczenia w sferze konsumpcji, których
doświadczyliśmy w czasach zarazy. Rafał Huzarski SJ pisze w
tym kontekście o wewnętrznym konflikcie, jaki może się w nas zrodzić. Bo z
jednej strony znawcy mówią, że dobrostan człowieka zależy od gospodarki
opierającej się w dużej mierze na konsumpcjonizmie, a z drugiej wiele
krytycznych słów pada dziś pod adresem zachodniego konsumpcjonizmu, który
spycha na bok kwestie solidarności międzyludzkiej czy ochrony środowiska. Czy
dobrobyt zapewni nam i rozwój, i przetrwanie?
W numerze relacja o duszpasterstwie z limitami Romana Groszewskiego
SJ, w której autor opisuje pierwsze tygodnie pandemii w jednej z
warszawskich parafii, a także świadectwo z Karmelu Joanny Grodzickiej
OCD o tym, czy dla mniszki [] przyzwyczajonej do różnych ograniczeń i
do praktykowania ascezy obecny czas ma w ogóle prawo mieć jakieś znamiona
kryzysu?.
Zachęcamy także do lektury artykułów: Wojciecha Bonowicza
Przekopać plac małym palcem o samoograniczaniu się twórcy, Moniki
Rusin Żywych obcowanie o teatrze przed i w czasie pandemii oraz
Jędrzeja Majki Turystyka a kwarantanna o podróżowaniu
umartwionym.
Ponadto w dziale Duchowość Ćwiczeń Dariusz Wiśniewski SJ
pisze o nauce św. Ignacego Loyoli zawartej w Regułach [służących] do
zaprowadzania ładu w jedzeniu, a Stanisław Biel SJ, również
odwołując się do doświadczenia i wskazówek Ojca Ignacego, podaje osiem zasad
postępowania w strapieniu.
Numer zamyka wywiad Formowanie? Trzeba postępować delikatnie, w którym
Damian Strączek rozmawia o formacji duchowej nie tylko
kleryków z Barnabą Olszewskim OFM, duszpasterzem i formatorem,
kustoszem sanktuarium św. Szymona z Lipnicy w Krakowie.
W tym numerze Życia Duchowego chcemy przypatrzeć się duchowi uwięzionemu
(bo ciało zamknięte), a jednak komunikującemu, jak się tylko da. A nawet więcej,
bo niespodziewanie wyrywającemu się do kontaktu, do poczucia wspólnoty.
Pytanie, czy będziemy umieli pójść za głosem owego wyrywającego się ducha
Ufamy, że refleksja nad treściami zawartymi w numerze będzie w tym
pomocna.