Zebrane w tomie Człowiekiem jestem wiersze Krzysztofa Saturnina Schreyera, różnorodne w treści, od liryki, utworów filozoficznych, żartobliwych grotesek po utwory okolicznościowe, ujęte są w prostą, klasyczną formę z rymami często sylabotonicznymi, co daje efekt płynności i harmonijnej melodyki wersów.

Zbiór podzielony jest na osiem rozdziałów, w których wiersze na ogół korespondują z tytułami poszczególnych części.

I tak w rozdziale Oboje znajdują się utwory o wydźwięku lirycznym, subtelnie ukazujące rożne odcienia miłości rozwijającej się w tle jakby teatralnej scenerii:

,,(...) Modrzew wyrósł nad inne drzewa dookoła,

gnąc swą koronę lekką, jeszcze nie złamaną,

mówi: - Kiedyś mnie zamkną w zdrowe belki dworu.

Niech po naszej miłości słowa pozostaną\".

(,,W Radziejowicach\")

W rozdziale Takie życie znajdują się wiersze zmuszające do filozoficznych przemyśleń o kondycji ludzkiej:

,,...mądrość życia jak łaska, nie wiadomo komu

dana równo: na wyspach, na polu czy w domu\".

(,,Życiowa mądrość\")

Niektóre utwory mają wydźwięk edukacyjno-dydaktyczny, jak np. wiersz ,,Ostatnie kielichy\":

(...) ,,Nie bój się przyjacielu, lecz zbieraj za życia

skarby do odkopania, dźwięki do odkrycia. (...)\".

Również w rozdziale Takie życie znajdziemy wiersze urzekające pięknem nastroju, bogate w tropy poetyckie:

(...) ,,Bieleją brzozy, srebrzyste duchy,

jak rozrzucone organy,

a las milczący, las zasłuchany

z dębem na skraju w bezruchu. (...)\".

(,,Niezwykła chwila\")