\"Przestępny Makiawel\" i inni. Szkice o pisarzach i myślicielach politycznych\nW książce „Przestępny Makiawel” i inni autor zebrał swoje szkice o pisarzach i myślicielach politycznych różnych epok, pisane w latach 1989–2024, rozproszone po „niszowych” zazwyczaj czasopismach i portalach lub jako fragmenty książek zbiorowych. Są tu zarówno sylwetki postaci powszechnie znanych — jak Machiavelli, Shakespeare, Hobbes, Burke, de Maistre, Balzac czy Bernanos — jak i mniej znanych, lub w Polsce w ogóle nieznanych, ale zasługujących na uwagę. Klamrą spinającą ten zbiór są dwa eseje będące studium politycznej przewrotności: o tytułowym Makiawelu i o Manifeście z Ventotene dwóch włoskich komunistów, prawdziwych „ojców-założycieli” Unii Europejskiej. Każdy szkic jest przejrzany, poprawiony i, jeśli to było konieczne, uzupełniony. Zbiór tych prawie 30 esejów nie rości sobie pretensji do wyczerpującej prezentacji myśli omawianych autorów, ale intencją autora jest zachęcić czytelników do zapoznania się z nimi i samodzielnego pogłębienia wiedzy o nich.\nSpis treści\n„Przestępny Makiawel”. Dumania zgrzybiałego konserwatysty\nKonserwatyzm Szekspira\nLewiatan Thomasa Hobbesa: intelektualne źródło współczesnego sekularyzmu\nPod heblem równości. Edmund Burke o  „narodzie zgeometryzowanym”\nDoktorzy Kontrrewolucji: Joseph de Maistre i Louis de Bonald\nJoseph de Maistre o pochodzeniu i prawowitości władzy\nAdam Heinrich Müller — konserwatywny romantyk „ultra”\nKorporacjonizm jako doktryna społeczna konserwatyzmu\nLegitymista Honoré de Balzac\nBłogosławiony Fryderyk Ozanam na tle swoich czasów\nSillon, czyli zatruty owoc chadecji\nGeorges Bernanos — zapaśnik Boga, króla i Francji\nPapini — katolik „nietolerancyjny”\nRemo Renato Petitto — włoski legitymista(?), obrońca arystokracji i polonofil\nIberyjska ekonomia tradycjonalistyczna\nIntelektualiści Vichy\nErik von Kuehnelt–Leddihn o narodzie i Rzeszy\nThomas Molnar in memoriam\nCzy są kontrrewolucjoniści w USA? Rzecz o paleokonserwatystach\nRzut oka na toryzm w powojennym półwieczu\nMichel Debré — pierwszy „baron” gaullizmu\nPerykles i Święty Ludwik. Doktryna polityczna Bernarda Antony’ego\nAlliance Royale — próba upolitycznienia rojalizmu\nJean Raspail — katolik, rojalista, dandys\nArgentyńscy tomiści męczennicy\nFrancisco Elías de Tejada y Spínola — hidalgo, filozof, karlista\nJuan Vallet de Goytisolo jako filozof prawa i polityki\nMiguel Ayuso Torres — tradycjonalista po nowoczesności\nManifest z Ventotene\nIndeks osób\nNota edytorska