Wersja polska
We wrześniu 2011 roku blisko sześć tysięcy widzów wysłuchało pod kopułą Hali Stulecia światowej prapremiery koncertu Krzysztofa Pendereckiego w eksperymentalnej interpretacji Apheksa Twina i Jonny\'ego Greenwooda. Wydarzenie to było częścią Europejskiego Kongresu Kultury, którym Polska we wrocławskiej Hali Stulecia rozpoczęła swoją historycznie pierwszą prezydencję w Unii Europejskiej. Niezwykła muzyka wypełniała olśniewające wnętrze kopuły Hali Stulecia, która pokazała się światu po raz pierwszy po generalnej rewitalizacji. Pięć lat wcześniej rozpoczęto renowację budynku i jego bezpośredniego otoczenia, w które to działania zainwestowano ponad 60 milionów euro - w zdecydowanej większości europejskich i samorządowych środków publicznych. Uratowano w ten sposób jeden z najważniejszych zabytków światowej architektury modernizmu i jednocześnie przywrócono mu należną pozycję wśród światowych miejsc spotkań i kultury.
Eksperymentalne przedstawienie w 2011 roku nawiązywało do inauguracji Hali Stulecia z 1913 roku, na którą specjalnie przygotowano premierę sztuki Festspiel in deutschen Reimen Gerharta Hauptmanna w inscenizacji Maksa Reinhardta dla sześciu tysięcy osób. Ciągłość i spójność funkcji Hali Stulecia w ciągu ponad stu lat jej trwania jest wyjątkowa, tym bardziej że budowla ta znajduje się w historycznym epicentrum dwudziestowiecznych konfliktów w Europie. Mimo zmieniających się granic i porządków politycznych, Hala Stulecia, genialne dzieło miejskiego architekta niemieckiego Breslau, jest dziś w centrum uwagi władz i mieszkańców polskiego Wrocławia, będąc kluczowym elementem w realizacji wizji miasta jako otwartego miejsca spotkań dla wszystkich. Pragniemy w tym miejscu zaznaczyć nieocenioną rolę światowych instytucji w tym procesie. Wpis Hali Stulecia na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2006 roku był bezpośrednim impulsem wyznaczającym granicę i zasady procesu rewitalizacji obiektu. I teraz, dzięki wsparciu The Getty Foundation, umożliwiono wypracowanie zasad ochrony zabytku na przyszłość. Mamy nadzieję, że dokument, który Państwy przedkładamy, będzie narzędziem, które pomoże w zapewnieniu ciągłości materii i funkcji Hali Stulecia przy wejściu w kolejne stulecie jej istnienia.