Publikacja stanowi drugą część Corpus Caesarianum zbioru dzieł historycznych autorstwa Gajusza Juliusza Cezara oraz jego kontynuatorów i zawiera opis walk o władzę w imperium rzymskim w latach 4945 p.n.e. Główną częścią tomu jest Wojna domowa, napisana przez samego Cezara. Po Wojnie gallickiej (Bellum Gallicum) to drugie dzieło, w którym zrelacjonował on subiektywnie, ale dokładnie i szczegółowo dzieje prowadzonych przez siebie walk. Przekraczając w 49 r. rzeczkę Rubikon, wtargnął na czele legionów do Italii, rzucając wyzwanie Senatowi republiki i swemu rywalowi, Pompejuszowi Wielkiemu. Po paru latach zmagań stał się jedynowładcą imperium rzymskiego z uprawnieniami dyktatorskimi. Niedługo potem zamordowany, nie zdołał ukończyć spisywania relacji ze swych kampanii wojennych. Uczynili to nieznani nam z imienia autorzy, zapewne jego dawni oficerowie. Niniejszy tom zawiera również ich teksty są to: Wojna aleksandryjska, Wojna afrykańska i Wojna hiszpańska, które relacjonują kampanie Cezara od pobytu w Egipcie, gdzie wsparł w walce o tron królową Kleopatrę, po ostateczne zwycięstwo nad przeciwnikami w bitwie pod Mundą w Hiszpanii.

Całość Corpus Caesarianum to efekt wieloletniej, ogromnej pracy profesora Eugeniusza Konika i Wandy Nowosielskiej, dzięki której czytelnicy otrzymują jednolite pod względem translatorskim i naukowym opracowanie dzieł Cezara i jego kontynuatorów.