Nie można porównywać niestety filozofii i religii; filozofia jest wolna od dogmatyzmu i ceni sobie prawdę, dobro i piękno. Analogicznie religia implantuje nam pojęcia wiary, nadziei i miłości. I jedynie to jest dobre, bowiem nie krępuje myślenia, przeżywania i jakości komunikowania z innymi ludźmi. Z kolei polityka oferuje nam rozmaite opcje ustrojów społecznych i jakości życia. Toczy grę ze społeczeństwem o władzę i profity. To gra interesów i pozorów. Tutaj implantacja nie ma ani charakteru wiedzy (jak w filozofii) ani charakteru wiary (jak w religii). Stanowi bezwzględną walkę o władzę, okraszoną czczymi obietnicami pod adresem wyborców, zwłaszcza przed wyborami. Polega ta gra na kłamstwie. Ten przegrywa, kto się z polityków da złapać na kłamstwie. Wypada z gry. Reguły tej gry mieszczą się w szeroko pojętej, kłamliwej mitologii sukcesu. We wszechobecnej hipokryzji. Jest to swoista „krzyżówka” wiedzy (socjotechnika) i wiary (psycho-socjologia mitu sukcesu). A „motor” tego całego systemu, czyli - biznes? Popyt i podaż, kartel i dywidenda. Reklama i marketing. Giełda i lichwa. Rachunkowość ekonomiczna. To wszystko wydaje nam się istnieć obiektywnie i być kwestią wiedzy. To mit. Gra rynkowa. W sferze wielkich kapitałów możemy mieć do czynienia jedynie ze sferą naszej naiwnej wiary. Wiedzę zaś implantują nam z powodzeniem - ubierając w swoisty obiektywizm - media. W takim kontekście WSZCZEPIANIA, IMPLANTACJI itp. jedyną sferą ludzkiej działalności jest NAUKA. To ona „każe nam” poszukiwać prawdy o zasadach funkcjonowania świata Przyrody, którego jesteśmy częścią, razem oczywiście z naszymi poglądami i powszechnie funkcjonującymi mitami. W szczególności fizyka. Jest to nauka, która WSZCZEPIA SWOJE SYMBOLE WIELKOŚCI FIZYCZNYCH w te wszystkie obszary świata przyrodniczego, gdzie jest to tylko możliwe. Wszczepia, implantuje, by PRÓBOWAĆ DOJŚĆ PRAWDY. Podobnie jak założenia, hipotezy, postulaty i warunki tworzą w sferze dziedziny opisywanej przez prawo fizyki FORMATYW, tak właśnie prawo fizyki, będące swoistą całością, „wszczepianą w rzeczywistość” będziemy określać jako IMPLANTYW. Niniejsze studium tych prób, oparte jest na analizie materiału historycznego, zaczerpniętego z komunikatów naukowych samych fizyków. Ich praca naukowa została poddana właśnie analizie z punktu widzenia procesów twórczych, jakie stosowali. Są to w istocie procesy, których główna siła tkwi w wyobraźni, intuicji, pomysłowości i sferze emocjonalnej, mentalistycznej. Analiza tejże twórczości zostaje tutaj przedstawiona w zupełnie inny sposób, niż proponują obowiązujące konwencje metodologiczne. Czy z powodzeniem dla zrozumienia procesu twórczego w najbardziej rozwiniętej sferze nauki? schovat popis