Ukazał się pierwszy z projektowanych dziewięciu tom Universal Encyclopedia of Philosophy obejmujący hasła na litery ABCh. Tom stanowi przekład polskiej dziesięciotomowej Powszechnej Encyklopedii Filozofii rozpoczęły się w 1998 r., a kolejne dziesięć tomów ukazywało się w latach 2000-2009. Jest to pierwsza w dziejach nauki polskiej encyklopedia filozofii i piąte tego typu wydawnictwo na świecie. Inicjatorem całego przedsięwzięcia oraz przewodniczącym Komitetu Naukowego był o. prof. Mieczysław Albert Krąpiec OP, zaś redaktorem naczelnym całości był ks. prof. Andrzej Maryniarczyk SDB.

Celem Powszechnej Encyklopedii Filozofii jest dać rzetelne podstawy dla pełnego rozwoju klasycznie rozumianej kultury, a więc: nauki, etyki, sztuki (techniki) oraz religii. Encyklopedia uwzględnia dziedzictwo filozofii klasycznej jako podstawę tożsamości kultury europejskiej. Ukazując się w Lublinie mieście położonym na styku różnych cywilizacji, religii i kultur daje obraz nie tylko filozofii europejskiej, ale i pozaeuropejskiej. Powszechność Encyklopedii wyraża się w liście haseł obejmującej dorobek myśli filozoficznej dalekiego Wschodu (Indii, Korei, Chin i Japonii), bliskiego Wschodu (arabskiej i żydowskiej), Ameryki środkowej (Inków i Majów) i myśli afrykańskiej (etnofilozofia). W Encyklopedii znajdują się także informacje na temat filozofów z krajów bałkańskich (np. z Serbii, Chorwacji, Bośni), a także z Rumunii, Bułgarii czy Słowenii i uprawianej przez nich filozofii. W Encyklopedii został uwzględniony dorobek polskiej myśli filozoficznej i wkład polskich myślicieli w rozwój nauki, w szczególności filozofii i humanistyki. Szeroka panorama ukazywanej filozofii stawia Powszechną Encyklopedię Filozofii na czołowym miejscu w polskiej i światowej literaturze filozoficznej.