Turbulentne otoczenie wpływa na zmiany zachodzące w organizacji oraz wywoduje pojawianie się nowych problemów zarządzania. Aby dostosować się do zmian zachodzących w zmieniającym się otoczeniu, należy te problemy identyfikować w celu ich rozwiązania i wprowadzenia odpowiednich zmian. Przeprowadzenie przedsiębiorstwa przez trudny i nieunikniony okres zmian jest wyzwaniem, z którym muszą się zmierzyć menedżerowie większości przedsiębiorstw. Skala trudności związanych z tego rodzaju przedsięwzięciami jest najlepiej widoczna, gdy zwrócimy uwagę na fakt, że zdaniem niektórych badaczy ponad 70% wszystkich projektów zmian kończy się porażką. Dlatego do reformowania organizacji warto się odpowiednio przygotować. Można wskazać, że pierwszym krokiem jest przeprowadzenie rzetelnej diagnozy zaistniałych problemów.Zarządzanie jest obecne we wszystkich płaszczyznach życia gospodarczego, społecznego, jak również w globalnym funkcjonowania państw i organizacji. Działania związane z zarządzaniem mają charakter permanentny, są procesem osiągania założonych celów, realizowanych przez innych ludzi. ale kryzysy towarzyszą wszelkim aspektom sprawowania zarządzania. Do kryzysów prowadzi najczęściej zachwianie równowagi pomiędzy zasobami i celami przedsiębiorstwa. Managerowie zarządzający firmą muszą dokonać jej analizy i sprecyzować przyczyny pojawienia się kryzysu. Nawet najsprawniejsi kierownicy najczęściej nie potrafią zidentyfikować wszystkich czynników źródłowych potencjalnej sytuacji kryzysowej. Wczesna detekcja umożliwiłaby potem jej szybsze przezwyciężenie i przejście do poziomu stabilnego. Z reguły kryzys nie obejmuje tylko samego przedsiębiorstwa ale również jego interesariuszy z kręgu dostawców, odbiorców, banków. Zarządzanie kryzysem wewnątrz danego przedsiębiorstwa jest bardzo wielowątkowym procesem, z jednoczesnym udziałem wielu czynników wewnętrznych oraz zewnętrznych oddziaływającym na ich postrzeganie kryzysu. Istnieją trzy newralgiczne komponenty modelu zarządzania kryzysem w organizacji, w postaci programu antykryzysowego, sztabu antykryzysowego oraz udziałowców sytuacji kryzysowej. Sukces w sanacji danego przedsiębiorstwa wprawdzie jest zależny od zgodnego współdziałania wszystkich elementów likwidacji sytuacji kryzysowej, ale w najbardziej uzależniony jest od elastyczności wierzycieli dotkniętej kryzysem firmy. Studium przypadku przedsiębiorstw dowodzi, że spółki nie są w stanie całkowicie zabezpieczyć się przed skutkami kolejnych kryzysów, czy też zewnętrznych wahań koniunkturalnych. Kluczowe jest właściwe podejście zarządów poszczególnych firm do walki ze skutkami kryzysu. Należy wcześniej poszukiwać oznak kryzysu, ponieważ profilaktyka jest zawsze mniej bolesna niż później nawet najłagodniejsze czynności antykryzysowe. Jeśli nie można liczyć na finansowe zasilanie zewnętrzne, najważniejsze jest poleganie na zasobach własnych (zasoby gotówki, majątku trwałego czy nieruchomości). Właściwe wykorzystanie jednego lub obu tych źródeł do przetrwania stanu kryzysu, stanowi podstawę do powodzenia czynności naprawczych. Zmarnowanie lub beztroskie zużycie na bieżące funkcjonowanie firmy, najczęściej kończy się upadłością firmy.