Zebrane w niniejszym tomie studia powstały z przekonania, że teoretyczno- poetycki traktat Lopego de Vega „Arte nuevo de hacer comedias en este tiempo”, u nas znany pod tytułem: Nowa sztuka pisania komedii w dzisiajszych czasach, jest tekstem wyjątkowym, a jego znaczenie nie ogranicza się wyłącznie do wpływu na rozwój refleksji na temat dramatu i teatru w Hiszpanii XVII wieku. Autorzy zamieszczonych tu prac podzielają również opinię o nadzwyczajnej roli Lopego de Vega jako autora teatralnego w kształtowaniu się specyficznie hiszpańskiej dramaturgii i hiszpańskiego teatru narodowego. Wypada wyjaśnić, że zachętą do powstania zamieszczonych tu rozpraw było jednodniowe sympozjum zorganizowane 23 marca 2009 roku przez Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego. W ten sposób polscy hispaniści i teatrolodzy włączyli się do międzynarodowych obchodów roku, w którym nie tylko w Hiszpanii czczone jest czterechsetlecie wydania Nowej sztuki. Dla nas stała się ta rocznica okazją do złożenia hołdu – w sensie ogólniejszym – „wielkiemu Lopemu de Vega”, który w Hiszpanii „wzniósł monarchię komedii”, jak już na początku XVII wieku zanotował (acz nie bez zazdrości) Cervantes. Przez współczesnych zwany powszechnie „Feniksem”, Lope de Vega był także jednym z najwybitniejszych poetów hiszpańskiego Złotego Wieku, ale dzisiaj znany jest przede wszystkim jako dramaturg, autor setek utworów scenicznych, z których wiele wpisało się do rejestru arcydzieł klasyki światowej, nigdy nie tracąc jednak na aktualności. schovat popis