Autorzy, znawcy historii Bułgarii i Bizancjum, prezentują sto lat z dziejów średniowiecznego państwa bułgarskiego, kiedy dokonywały się w nim wyjątkowo dynamiczne przemiany w sferze ustrojowej, religijnej i kulturalnej. Państwo bułgarskie przekształciło się wówczas w carstwo chrześcijańskie, odgrywające na Bałkanach – szczególnie w okresie panowania Symeona I Wielkiego (893–927) – rolę mocarstwa, konkurenta Bizancjum.

W pierwszej części książki, wykorzystując zarówno własne badania, jak i znakomitą znajomość współczesnej literatury naukowej, autorzy barwnie opisują dzieje polityczne carstwa bułgarskiego, zwłaszcza stosunki z Bizancjum, cesarstwem ottońskim, ludami stepowymi i Rusią Kijowską. Ukazują proces chrystianizacji społeczeństwa bułgarskiego i drogę nowo powstałej organizacji kościelnej do autokefalii, jak również wpływ uczniów Konstantyna i Metodego na rozwój kultury bułgarskiej. W drugiej części omawiają zagadnienia ustrojowe, społeczne, religijne, gospodarcze i kulturowe, przedstawiając złożony obraz funkcjonowania państwowości bułgarskiej. Szczególną uwagę warto zwrócić na rozdział poświęcony sprawom gospodarczym, stosunkowo rzadko podejmowanym w literaturze naukowej. Książka jest, co godne podkreślenia, dziełem nowatorskim i to nie tylko w wymiarze polskim.

Walorem publikacji są kolorowe ilustracje, ukazujące miejsca, w których rozgrywały się opisywane wydarzenia. Integralną częścią pracy jest również aneks, w którym Czytelnik znajdzie tłumaczone na język polski zabytki piśmiennictwa starobułgarskiego.