Autor tej książki, Stanisław Stabryła, emerytowany profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności i innych towarzystw naukowych, jest filologiem klasycznym i historykiem kultury antycznej, eseistą, krytykiem literackim, tłumaczem i powieściopisarzem. Na jego dorobek twórczy składają się liczne publikacje naukowe (np. Hellada i Roma, Problemy genologii antycznej), prace popularnonaukowe (np. Antyczna literatura grecka i rzymska. Słownik szkolny, Mały leksykon mitologii greckiej i rzymskiej), podręczniki akademickie (np. Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu, Zarys kultury starożytnej Grecji i Rzymu), utwory o charakterze beletrystycznym (np. Mitologia dla dorosłych, Wojna trojańska, Klątwa Pelopidów, Złote jabłka Afrodyty, Tezeida), oraz tłumaczenia antycznych dzieł literackich (np. Nowele rzymskie, Metamorfozy Owidiusza (wspólnie z Anna Kamieńską), Wyznania św. Augustyna).

Książka pt. Plus ratio, czyli mój Uniwersytet jest autentyczną opowieścią o latach, które autor, profesor Stanisław Stabryła, przeżył w Uniwersytecie Jagiellońskim od chwili wstąpienia na I rok studiów filologii klasycznej w roku 1954 aż do przejścia na emeryturę w roku 2007. W ciągu ponad pół wieku studiów i pracy w UJ zapisały się w jego pamięci setki ważnych i mniej ważnych zdarzeń dotyczących zarówno jego samego, jak i całej społeczności uniwersyteckiej na tle dokonujących się przemian politycznych, społecznych i kulturowych w naszym kraju. Zdarzenia te, opowiedziane w porządku chronologicznym, tworzą tutaj rodzaj autobiografii uniwersyteckiej profesora Stabryły. Na jego książkę Plus ratio złożyły się trzy części: Pierwsze kroki, Terminowanie i Własną drogą, w których zostały przedstawione najważniejsze epizody każdego z głównych etapów owego uniwersyteckiego curriculum vitae autora. Wspomnienia profesora Stabryły stanowią nie tylko rodzaj kroniki półwiecza poświęconego studiom i pracy w UJ, ale także - a może przede wszystkim opis panujących tu stosunków, zachowań, sytuacji. Niezwykle interesująco zostały zarysowane przez autora sylwetki profesorów, z którymi zetknął się jako student, a później także jako asystent i profesor UJ. Sporo miejsca zajęły w tej książce uwagi na temat własnych badań naukowych, autora wykładów, publikacji, wyjazdów zagranicznych, działalności w stowarzyszeniach i związkach uczonych.